Trądzik wbrew powszechnemu przekonaniu nie dotyczy wyłącznie nastolatków. Zmagają się z nim również osoby dorosłe, bez względu na wiek i płeć. U kobiet problemy z cerą pojawiają się także w okresie karmienia piersią i podczas pierwszego trymestru ciąży. Mężczyźni zmagają się z wypryskami na skutek stres, przyjmowania kuracji hormonalnych i środków, które stymulują rozrost masy mięśniowej. Trądzik może pojawić się również w okresie menopauzy i andropauzy na skutek zaburzeń hormonalnych charakterystycznych dla tego okresu życia. Jakie są sposoby leczenia trądziku u osób dorosłych?
Trądzik a wiek
Trądzik występuje głównie u nastolatków i młodych dorosłych, ale może wystąpić również u reszty osób. Zdarza się, że wypryski pojawiają się przez całe życie regularnie lub występują w dużym nasileniu w różnych okresach życia. Wiek ma na to ograniczony wpływ, zwłaszcza gdy cierpi się na trądzik różowaty.
Problemy z trądzikiem u dorosłych dotyczą głównie kobiet. Panie cierpią na nie ze względu na zmienny poziom hormonów płciowych w ciągu miesiąca. Wysoki poziom estrogenów w pierwszej fazie cyklu miesięcznego sprawia, że skóra jest gładka i pozbawiona pryszczy. Trądzik pojawia się natomiast w drugiej połowie cyklu, gdy poziom estrogenu spada, a progesteronu rośnie. Wypryski dokuczają również paniom w ciąży (w szczególności w pierwszych tygodniach jej trwania), w okresie okołomenopauzalnym oraz stosującym antykoncepcję hormonalną o źle dobranym składzie.
Rodzaje trądziku u dorosłych
U dorosłych pojawia się zarówno trądzik młodzieńczy, jak i różowaty. Pierwszy typ jest łatwy do wyleczenia. Z reguły wystarczy na co dzień dbać o dokładne oczyszczanie cery i w razie potrzeby stosować preparaty, które zasuszą zmiany na skórze. W przypadku trądziku różowatego jest trudniej, zwłaszcza że ta odmiana wiąże się z ryzykiem powstawania trwałych blizn.
Trądzik różowaty wymaga stosowania kuracji lekami zażywanymi doustnie i miejscowo. Bez sięgnięcia po oba rodzaje leków trudno jest o uzyskanie zadowalających efektów terapii.
Jakie są objawy trądziku różowatego? Osoby, które na niego cierpią, mają silnie zaczerwienione policzki, brodę i czoło, czyli strefę T o wysokiej podatności na występowanie zmian skórnych o charakterze zapalnym. Wypryski są bolesne, ropiejące. Ich wyciskanie nie przynosi ulgi, a jedynie wiąże się z większym ryzykiem nawrotu choroby i powstania głębokich blizn. Cechą typową dla trądziku różowatego jest nasilanie się objawów pod wpływem stresu, zmian w cyklu miesiączkowym i spożywania niezdrowych posiłków (np. fast foodów i chipsów). Krosty pojawiają się również w przypadku intensywnej aktywności fizycznej.
Leczenie trądziku lekami stosowanymi miejscowo
Trądzik różowaty i młodzieńczy może być leczony miejscowo. Dzięki lekom o działaniu bakteriobójczym i ściągającym duże, ropne krosty zmniejszają się. Dolegliwości bólowe stają się mniej dokuczliwe już po kilku godzinach od zastosowania preparatu. Większość leków tego typu stosuje się na noc, jednak w razie potrzeby dawki leku mogą być zwiększone. W taki przypadku maść można nałożyć również na dzień.
Jeśli wypryski są duże i silnie ropieją, nie powinno się wykonywać makijażu, by je ukryć. Kosmetyki kolorowe mogą pogarszać stan cery i powodować zwiększenie ilości pryszczy na skórze. Ponadto w celu zmniejszenia ryzyka zaostrzenia należy unikać nadmiernej ekspozycji na słońce.
Do miejscowego leczenia i zasuszania ropnych pryszczy u dorosłych służą również domowe kuracje. Można wykorzystać w nich sodę oczyszczoną o działaniu ściągającym, która powoduje dalsze ustępowanie objawów trądziku. Dzięki niej problemy ze skórą są mniej dokuczliwe, nawet gdy nie ma się recepty na leki od dermatologa.
Co pomaga w leczeniu ciężkich postaci trądziku?
Ciężkie postacie trądziku różowatego wymagają stosowania leków doustnych. Zwykle są to antybiotyki i preparaty, które regulują poziom hormonów płciowych w organizmie. Efekty leczenia zależą od stopnia zaawansowania zmian trądzikowych i rodzaju antybiotyków stosowanych przykładowo przez okres 14 dni. Dłuższa antybiotykoterapia jest rzadka, gdyż leki tego typu obniżają odporność organizmu. Mogą wtedy pojawić się objawy ciężkich chorób jelit.
Leczenie ciężkiego trądziku powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą dermatologa. Jeśli po przyjęciu leków wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, należy je zgłosić. Pacjenci, którzy odczuwają objawy łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego lub objawy stanu zapalnego nerek, nie powinni sięgać np. po Izotek. Chorzy z zaburzeniami czynności nerek mogą go za to stosować, jeśli schorzenie jest kontrolowane i nie występuje jego nasilenie.
Aby rozpocząć leczenie trądziku różowatego pacjenci nie muszą wykazywać objawów depresji lub innej choroby z powodu stanu skóry. Trądzik tego typu nie jest jedynie dolegliwością o charakterze kosmetycznym. Ropiejące zmiany uszkadzają głębokie warstwy skóry, przez co dochodzi do jej silnego zakażenia. Leczenie zmian na wczesnym etapie jest zatem w pełni uzasadnione z medycznego punktu widzenia.
Co ważne, w przypadku gdy zapomni się przyjąć lek doustny, nie należy uzupełniać pominiętej dawki, gdy zbliża się godzina przyjęcia następnej.